dr.chunyaput: บทความ ปริญญานิพนธ์ ทางด้านดนตรี ในการนำมาประกอบงานวิจัยได้สดวก

บทความเกี่ยวกับวัฒนธรรม

ความเหมือนที่แตกต่างบนวัฒนธรรม

ดนตรีเป็นสื่อที่แสดงออกถึงพิธีกรรม ความเชื่อ วิถีชีวิต และความเข้มแข็งทางวัฒนธรรมโดยมีบทเพลง ลีลา ทำนองเป็นเอกลักษณ์เฉพาะอยู่ในตัวตนของแต่ละชาติพันธุ์ก็ตาม ในที่สุดของความเข็มแข็งทางวัฒนธรรมก็ขึ้นอยู่กับความเป็นอยู่ของครอบครัว การถ่ายทอด ค่านิยมของบทเพลง ชุมชนและการรักวัฒนธรรมประเพณีที่มีการดำเนินชีวิตเรียบง่าย มีความศรัทธาในศาสนา และมีอุดมการณ์
รำวงประกอบบท บ้านเขาทอง จังหวัดนครสวรรค์
ระกอบบท จังหวัดนครสวรรค์นระยะเวลานาน จนปัจจุบันกลายเป็นการแสดงประจำตำบล อันเป็นการสร้างชื่อให้แก่ท้องถิ่นงแรำวงประกอบบท เป็นศิลปะการแสดงอย่างหนึ่งที่สืบเนื่องมาจาก “รำโทน” ซึ่งนิยมเล่นกันอย่างแพร่หลายในช่วงหลังสงครามโลกครั้งที่ 2(พ.ศ. 2484-2488) ทั้งในพระนคร ธนบุรีและในจังหวัดต่างๆพื้นที่ใกล้เคียงในภาคกลาง เช่น อยุธยา สิงห์บุรี ลพบุรี อ่างทอง ชัยนาท อุทัยธานี นครสวรรค์ เป็นต้น เหตุที่เรียกว่า รำโทน เพราะใช้โทนเป็นเครื่องดนตรีให้จังหวะในการเล่น (มหาวิทยาลัยราชภัฏนครสวรรค์.2550;2)
แต่เดิม “รำโทน” เป็นการละเล่นพื้นบ้าน ที่นิยมเล่นกันทั่วไปทุกภาคของประเทศ ในสมัยจอมพลแปลก พิบูลสงคราม เป็นนายกรัฐมนตรี ต้องการเชิดชูรำโทนให้เป็นศิลปะประจำชาติ จึงได้ส่งเสริมการละเล่นชนิดนี้เป็นศิลปวัฒนธรรมประจำชาติอย่างหนึ่ง (สำนักงานคณะกรรมการวัฒนธรรมแห่งชาติ.2540;1) คนไทยนิยมเล่นเพลงรำโทนมากที่สุดในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 เนื่องจากประเทศไทยอยู่ในภาวะสงคราม เพราะถูกญี่ปุ่นใช้เป็นที่ตั้งฐานทัพ และเส้นทางส่งกำลังไปรบกับฝ่ายสัมพันธมิตร ดังนั้นฝ่ายสัมพันธมิตรจึงส่งกำลังเข้ามาโจมตีทิ้งระเบิดฐานทัพญี่ปุ่นสร้างความเสียหายเป็นอย่างมาก คนไทยจึงคิดหาวิธีผ่อนคลายความเครียด การหวาดผวา ด้วยการตั้งวงเล่นรำโทนกันอย่างสนุกสนานครื้นเครง โดยจะเล่นเฉพาะในคืนไม่มี “หวอ” (มหาวิทยาลัยราชภัฏนครสวรรค์.2550;2) รำโทนเกิดขึ้นเมื่อใด และใครเป็นผู้ริเริ่ม ไม่มีผู้ใดบ่งชัดได้ เพียงแต่มีผู้กล่าวว่าถิ่นเดิมที่พบ มีการเล่นรำโทนก่อนสมัยสงครามโลกครั้งที่ 2 คือ แถวบ้านแพะ ในจังหวัดสระบุรี โดยชาวบ้านเป็นผู้เล่น (ดำรง ปิ่นทอง;5) หม่อมดุษฎี บริพัตร ณ อยุธยา (2536;13) กล่าวว่ารำโทนแพร่หลายในเมืองนครราชสีมาก่อนที่อื่น และยังมีผู้สันนิษฐานว่าน่าจะมีการเล่น รำโทนมาแต่ครั้งสมัยกรุงศรีอยุธยา หรือก่อนหน้านั้นอยู่ทุกหนทุกแห่ง ดังมีกล่าวถึงในเอกสารของชาวยุโรปหลายเล่ม รำโทนบ้านเขาทอง จังหวัดนครสวรรค์ มีลีลา และท่ารำแตกต่างไปจากถิ่นอื่น ผู้รำมีอิสระในลีลาจังหวะและท่วงทำนอง จะเป็นไปตามบทร้อง และยังมีการออกท่าออกทาง เช่นเพลงรัก ก็ออกท่าให้เหมือนว่ารัก เพลงตัดพ้อต่อว่าหรือโกรธเกรี้ยวโกรธา ก็มีการกระทืบเท้าชี้นิ้วกันให้เห็นเป็นจริงเป็นจัง (มหาวิทยาลัยราชภัฏนครสวรรค์.2550;1)
เพลงที่นิยมร้องเล่นกันมักเป็นเพลงที่มีเนื้อร้องง่ายๆสั้นๆ ร้องซ้ำไปมา เพลงละ 2-3 เที่ยว แล้วจึงเปลี่ยนเพลง เนื้อหาส่วนใหญ่จะเป็นการร้องชักชวนให้มาร่วมสนุกสนาน ร้องเกี้ยวพาราสีฝากรัก สัพยอกหยอกเย้า ล้อเลียน ชมความงามของหญิงหรือธรรมชาติ รวมทั้งร้องเล่าเรื่องต่างๆที่เกี่ยวกับวรรณคดี ขุนช้างขุนแผน พระรถ-เมรี เป็นต้น ชื่อเพลงแต่ละเพลงมาจากวรรคแรกของเนื้อเพลงในเพลงนั้นๆ และไม่ปรากฏหลักฐานว่าใครเป็นผู้แต่ง แต่เป็นการร้องแล้วจำกันต่อๆมา (มหาวิทยาลัยราชภัฏนครสวรรค์.2550;2)